Wat is een tenniselleboog?
Een tenniselleboog (epicondylitis lateralis) is een ontsteking van de pees aan de buitenkant van de elleboog. Deze wordt veroorzaakt door een chronische overbelasting van de strekspieren aan de buitenkant van de voorarm. Dit geeft de typische klachten van stijfheid en pijn ter hoogte van de elleboog, met eventuele uitstralingen in de voorarm en hand. Indien deze lang onbehandeld blijft kan het zelfs een krachtverlies in de voorarm tot gevolg hebben.
De naam tenniselleboog is er gekomen doordat vroeger, toen er nog zware houten tennisrackets waren, deze aandoening inderdaad veel meer voorkwam bij tennisspelers. Maar dat is met de moderne lichte rackets niet meer het geval.
Zijn kleine broertje, de golfelleboog, kenmerkt zich door een overbelasting van de buigspieren aan de binnenkant van de voorarm met een peesontsteking aan de binnenkant van de elleboog als gevolg.
Oorzaken van een tenniselleboog?
De aandoening wordt dus veroorzaakt door een chronische overbelasting van de pees. Deze komt er door herhaaldelijk de strekspieren te gebruiken om dezelfde beweging uit te voeren met de hand, pols of voorarm.
Het kan bijvoorbeeld gaan om zware handarbeid, huishoudelijk werk (uitwringen van een dweil) maar ook om kantoorwerk (typen en muis gebruiken).
Een tenniselleboog komt het meeste voor bij personen tussen de 30 en 50 jaar.
Behandeling van een tenniselleboog
De meeste tennisellebogen genezen zonder dat er een operatie aan te pas komt. Hierbij gaat men voor de volgende behandelingsopties:
- Rust en ijs leggen ter hoogte van de ontsteking.
- Medicamenteuze behandeling: het nemen van pijnstillers en ontstekingsremmers zoals bijvoorbeeld Ibuprofen. Deze behandeling wordt meestal 1 a 2 weken volgehouden.
- Een brace: deze zorgt ervoor dat uw pezen zicht toch deels kunnen ontspannen, zonder dat uw arm moet geïmmobiliseerd worden. Belangrijk hierbij is wel dat deze correct wordt gedragen, vraag hiervoor dus zeker raad bij uw apotheker.
- Kinesitherapie: oefeningen om de spieren van uw voorarm soepel en sterk te maken
- Inspuiting:
- PRP inspuiting: maakt gebruik van eigen geconcentreerd bloed. Dit is een vrij nieuwe behandelingsoptie die kan leiden tot een versnelde genezing van het peesletsel.
- Cortisone inspuiting: Vermindert tijdelijk de pijn en ontsteking, maar kan de eerste dagen wel meer klachten geven alvorens het beter gaat. Extra pijnstilling is dan zeker toegelaten.
Indien er na 3 tot 6 maanden geen verbetering optreedt met bovenstaande behandelingen kan er nog altijd gekozen worden om te opereren. Hierbij wordt er meestal gekozen voor een kijkoperatie, waarbij de chirurg het aanwezige litteken- en ontstekingsweefsel op de pees gaat verwijderen, waardoor de spanning afneemt.
Heb je hieromtrent nog meer vragen? Neem gerust contact met ons op!